Obszar współczesnej rzeźby, który w XX w. Ulegał skokowemu zwiększeniu, od lat 60., przyjmował niejednokrotnie metaforyczną formę kłącza rozwidlającego się w rozmaitych kierunkach, nie dających się określić prostymi jednoznacznymi definicjami.
Podobne problemy obserwujemy w polu badań nad rzeźbiarską figuracją. Książkę współtworzą cztery rozdziały, z rozmaitych perspektyw uwydatniające ewolucje powojennej rzeźby polskiej, z jednoczesnymi kontekstami sztuki spoza granic naszego kraju.
Cennymi materiałami wprowadzonymi do wszystkich rozdziałów są wspomnienia Artystów, którzy poświęcili czas na spotkania z autorką. Publikacja jest zarazem zbiorem dokumentów, przybliżających materiał trudno przystępny, o twórcach niejednokrotnie dziś zapomnianych, o dziełach rozproszonych po muzeach i kolekcjach.
równie ważną bazą publikacji pozostają często hermeneutyczne wypowiedzi kilku pokoleń teoretyków, historyków i krytyków sztuki. Tablice dodatkowe znajdują się na końcu książki.