Ostatnia duza praca Sloterdijka utwierdzila jego pozycje jako jednego z najciekawszych zyjacych intelektualistow, nie tylko niemieckiego obszaru jezykowego. Rozwijajac projekt oswiecenia oraz oswieceniowej krytyki religii, Sloterdijk podejmuje problem "antropotechnik", czyli metod wytwarzania odpowiednich postaw i stylow zyciowych. Opisujac przemiany wspolczesnosci, w tym swiecace triumfy ruchy pseudoreligijne w stylu scjentologii, Sloterdijk stara sie pokazac, za pomoca jakich srodkow postępowosc i wspolczesnosc tworzyja takie a nie inne formy podmiotowosci i w jaki sposob optyka "antropotechnik" jest w stanie na nowo ufundowac projekt oswieceniowej reformy swiadomosci.