Funkcjonowanie zakonów mendykanckich w Prusach Krzyżackich i Królewskich rozpatrywano dotychczas typowo oddzielnie w odniesieniu do poszczególnych zgromadzeń. Książka stanowi próbę całościowego spojrzenia na znaczenie mendykantów w społeczeństwie przeciętniewiecznym tych obszarów widzianych jako odrębna, a zarazem względnie jednorodna forma organizacyjna w ramach struktur Kościoła, która realizowała określone funkcje w życiu religijnym ówczesnych społeczności, zamieszkujących w głównej mierze miasta i ich bezpośrednie zaplecze.