Książka opisuje fascynujące losy trzech starożytnych władczyń: królowej Halikarnasu Artemizji, celtyckiej królowej Boudiki i królowej Orientu Septymii Zenobii, dwóch arystokratek: Litwinki Emilii Plater i Greczynki Laskariny Boubouliny i dwóch pań wywodzących się z ludu: lotaryńskiej pasterki Joanny d’Arc i Indianki Lozen.
Córki Spartakusa to opowieść o mądrych, dzielnych, szlachetnych paniach, które walcząc z niewolą i poniżeniem, zaciągały się do wojska, stawały na czele oddziałów, a choćby całych armii, rzucając wyzwanie konkretnym, bezwzględnym przeciwnikom. Biografie duchowych córek popularnego wodza Spartakusa pokazują, że kobiety potrafią walczyć, rządzić i prowadzić politykę, nieraz lepiej od panów, nie marnując nic ze swego naturalnego wdzięku i kobiecości. Pełne wytrwałości, odwagi i poświęcenia w realizacji celów często zmagały się nie tylko z wrogami, ale musiały pokonywać bariery mentalne i kulturowe tkwiące w ich własnym otoczeniu.